Soorten

De bosanemoon is een van de meest karakteristieke voorjaarsbloeiers en kan makkelijk herkend worden aan de witte bloemen, die soms roze tot licht paars kleuren.

De wilde hyacint kleurt in sommige bossen de bodem letterlijk blauw. Maar hier en daar zal je er ook een wit exemplaar tussen zien staan. De donkerblauwe, klokvormige bloemen maken van de boshyacint een onmiskenbare voorjaarsplant.

Op plaatsen waar hij voorkomt kan daslook de bodem vrijwel volledig bedekken met zijn witte bloemenschermen en lancetvormige bladeren. De lucht in het bos is dan gevuld met een knoflookachtige geur.

De eenbes is makkelijk herkenbaar aan de vier brede langwerpige bladeren die in een kransje staan. In het midden van die krans verschijnt in april-mei een merkwaardige groen gekleurde bloem. Na de bloei verschijnt er een fraaie donkerblauwe bes die giftig is.

Het gevlekt longkruid draagt bloemen die aanvankelijk roodachtig zijn, maar later verkleuren naar paarsachtig blauw. Typisch zijn ook de vlakken op de bladeren.

De bladeren van de gevlekte aronskelk zijn pijlvormig die soms bruin- en zwartgevlekt zijn. De bloem verspreidt een lucht van rottend vlees, waar vliegjes op af komen.

Salomonszegel heeft hangende, witte bloemen, met een groen puntje. De plant vormt een witte, op de knopen verdikte wortelstok.

Speenkruid bedekt met zijn gele bloemen als één van de eerste voorjaarsbloeiers grote delen van loofbossen.

Vochtige loofbossen vormen de uitgelezen plek om de slanke sleutelbloem te vinden, herkenbaar aan de vrij grote, lichtgele bloemen die in schermen groeien. Het is een laagblijvende voorjaarsbloeier.