Craeywinckel

Situering

De Craeywinckel is een waterrijk gebied te Vorst Laakdal, het vormt de verbinding tussen de Roost, het Makelbroek, Hambroek en ’t Hoeves. Zie Geopunt

Op het einde van de weg Steenbergenveld, waar de valleien van de Grote en de Kleine Laak elkaar raken, zien we een grote veenpoel. Dat is de kern van de Craeywinckel.

Het gebied bevindt zich ten westen van de monding van de Borgtloop in de Kleine Laak. Behalve door de Kleine Laak in het noorden en de Grote Laak in het zuiden, is het gebied nog begrensd door een beek in het westen, welke tevens de grens vormt tussen Veerle en Vorst.

Het gaat over een  gebied van ongeveer 30 hectare.

Geschiedenis

De Craeywinckel was samen met de Roost het natuurgebied waar de natuurbescherming en het natuurbeheer in Laakdal gestart zijn. Het projectgebied heette toen dan ook toepasselijk Roost – Craeywinckel.

De beheerde percelen waren eigendom van de gemeente en het waren de Natuurvrienden van Laakdal die het beheer en de bescherming op zich namen. De beemden werden toen nog met de zeis gemaaid. Zo werden deze vochtige valleien vroeger extensief gebruikt. Plaatselijk ontstonden alluviale broekbossen. En in de natste delen ontwikkelden zich moerasvegetaties.

Beschrijving van het natuurgebied

De Craeywinckel is nu een voedselrijk gebied deels op een venige bodem met verschillende waardevolle vegetaties. Valleigraslandjes met lokale kwel, wilgenstruwelen, elzenbroekbos en jong zuur eikenbos wisselen elkaar af.

Rond de grote veenpoel zijn er de biologisch zeer waardevolle wilgen-elzenbroekbossen. Ook zien we  waardevolle oevervegetatie, de oever wordt echter veelal door wilgenopslag ingenomen. De grote waterplas is trouwens een trekpleister voor vele watervogels als Blauwe reiger en Grote zilverreiger, IJsvogel en ook verschillende soorten eenden.

Op de drogere delen van het gebied hebben we ruigten en zuur eikenbos met als onderbegroeiing Hazelaar, Wilde lijsterbes. De ruigte bestaat onder andere uit Koniginnenkruid, Moerasspirea en Grote wederik waarop vele vlinders, zweefvliegen en andere insecten hun nectar kunnen vinden.

Aansluitend op  ’t Hoeves is langs de Kleine Laak de veenbodem en de vegetatie plaatselijk verstoord door het graven van visvijvers en het aanbrengen van allerlei bouwsels voor hobbylandbouw of weekendverblijf.

De oevervegetatie langs de beken is van groot belang voor de migratie van soorten doorheen de gemeente. We bemerken hier wel een verruiging van de oevers met grote Brandnetel.

De verschillende waardevolle graslanden worden omzoomt met een vrij dicht netwerk van hagen en houtkanten.  Ze bevatten een waardevolle randvegetatie van Sleedoorn , Braam, Vlier, enz. welke nodig is om de migratie van diersoorten te verzekeren. Deze houtkanten vormen tevens zeer waardevolle landschapselementen.

Toch zien we langs de Grote Laak pogingen om ook hier de landbouw te intensifiëren. Houtkanten worden vernietigd en de bodem wordt door zware machines kapot gereden. En er is ook nog steeds een uitbreiding van de bebouwing in dit kwetsbare gebied.

Beheer

De graslanden op de Craeywinckel worden door de terreinploeg maar ook door boeren beheerd. In de  bossen verwijderen we de invasieve soorten, kappen plaatselijk en periodiek de houtsopslag waar nodig en we maaien de  ruigten om de voorjaarsbloemen kansen te geven. Langs de oevers wordt regelmatig een deel van de wilgensopslag gekapt om meer kwetsbare vegetatie ruimte te geven.

Toegankelijkheid

Door de Craeywinckel kan men vrij wandelen en fietsen langs de bestaande paden. Bij regenweer zijn stevige schoenen of laarzen noodzakelijk.

Er worden plannen gemaakt om een aantrekkelijke wandelverbinding te maken tussen Craeywinckel en de Roost. In de Roost is het pad al ‘geëffend’ tot aan het vroegere containerpark te Veerle. Het deel op de Craeywinckel, dus op grondgebied Vorst moet nog uitgevoerd worden, het is heel wat moeilijker om door het moeras een traject uit te werken zonder de natuur al te veel te storen.

Tekst en foto's: Vic Van Dyck