Overzicht

De geelgors is met zijn kenmerkende zang (een typische ‘gorzenslag’) en felgele verenkleed een vrolijke verschijning op onze Vlaamse akkers.

De gele kwikstaart is met zijn felgele verenkleed een vrolijke verschijning op onze Vlaamse akkers.

Qua uitzicht lijkt de grauwe gors wat op een uit de kluiten gewassen veldleeuwerik. En daar stopt de vergelijking niet: net als de veldleeuwerik is ook de grauwe gors een sterk bedreigde akkervogel. Door intensivering van landbouw verdwijnt deze al onopvallende vogel stilaan van de Vlaamse akkers.

De grauwe klauwier is een middelgrote zangvogel met een opvallend masker en een voorkeur voor open landschappen. Hij staat bekend om zijn gewoonte om prooien op doornen te spietsen.

De groenling is een forse zaadeter met een stierennek. Met zijn krachtige snavel kan de vogel gemakkelijk harde zaden kraken.

De rietgors is een middelgrote gors. Gorzen lijken een beetje op vinken maar hebben een langere staart. In de zomer is het mannetje gemakkelijk te herkennen aan zijn opvallend zwarte kopkap en witte halsband, die samensmelt met een witte snorstreep. Hij heeft bovenaan rosbruin met duidelijke donker en lichte streping. In de winter verdwijnt de zwarte kopkleur.

De tjiftjaf is een kleine, bruingroenige zangvogel. Hij zingt zijn eigen naam en is een typische lentebode.

De tuinfluiter is een egaal gruisbruine zangvogel, zonder echt uitgesproken kenmerken. Hij houdt zich vaak op in dichte vegetatie en laat zich moeilijk zien.