Getuigenis: Katy Cornelissen

De liefde voor de natuur straalt af van Katy Cornelissen. Een liefde die ze maar al te graag doorgeeft. Daarom schonk ze grond in Opitter aan Natuurpunt. Verpachte akkers, een verwilderde fruitboomgaard en een machtig hellingbos aan de oever van de Itterbeek waar bevers het voor het zeggen hebben. Bovendien maakte ze een testament ten voordele van Natuurpunt.

Wie inspireerde jouw interesse in de natuur?

Mijn moeder, ze verzamelde als kind allerlei rupsen en liet ze verpoppen op haar slaapkamer, die dan op een dag tot een vlindertuin werd omgetoverd. Ze maakte ook prachtige potloodschetsen van vogels en insecten. Een boekje dat ik nog altijd koester.

Wat is je mooiste ervaring in de natuur?

We gingen wandelen op de afgebrande Kalmthoutse Heide. Tussen de zwartgeblakerde heiderestanten zagen we de klokjesgentiaan. Ecologisch een erg kwetsbaar plantje, maar wat een veerkracht!

Waarom schonk je je gronden aan Natuurpunt?

Door erfenissen versnipperen mooie natuurgebieden en dat gaat dan ten koste van de bescherming. Zo werd ook het Smeetshof na verkoop drooggelegd. Gelukkig is dit later verkocht aan Natuurpunt en werd het opnieuw een prachtig gebied. Dat heeft me geïnspireerd.

Wat is je innigste wens?

Dat er opnieuw een dassenburcht mag komen op de gronden die ik geschonken heb. Mijn moeder maakte nog mee dat de allerlaatste dassen gedood werden in Opitter. De dassen hielden zich graag op in de fruitboomgaard, die mijn vader eigenhandig had geplant. Hij citeerde daar graag Martin Luther: “Zelfs al zou ik weten dat de wereld morgen vergaat, ik zou toch mijn appelboom planten.” Ook voor Natuurpunt, met de klimaatverandering, een zinvolle boodschap, niet?