Overzicht

De mopsvleermuis is makkelijk te herkennen aan zijn gedrongen gezicht en brede oren. Hij dankt zijn naam aan zijn kleine ogen en een gedrongen snuit die doet denken aan een mopshond. Deze vleermuis is uiterst zeldzaam en werd in 2014 voor het eerst na 13 jaar weer waargenomen in Vlaanderen. 

Overdag rust dit perfect gecamoufleerde zangwonder graag uit op een dennen- of berkentak. ’s Nachts komt hij tot leven en schalt hij door de heide met een indrukwekkend salvo aan buitenaardse klanken – tot wel 1900 noten per minuut.

Als je op dennenkegels begint te zoeken in de herfst is de kans groot dat je het oorlepelzwammetje aantreft. Dit kleine pollepelvormige zwammetje heeft geen plaatjes maar stekels op de onderzijde van de hoed een de steel staat niet in het midden maar opzij.  

De Paarse schijnridderzwam verschijnt pas in de late herfst, wanneer de meeste bladeren al gevallen zijn. Met zijn paarse hoed van ongeveer 10 cm valt hij toch nog snel op. Bovendien tref je hem zelden alleen aan.

Deze dodelijke amaniet is gemakkelijk herkenbaar aan de witte plakjes die regelmatig over de hoed verspreid liggen. De hoedrand is gestreept en rond de steel hangt een rafelige ring.

Deze amaniet kreeg als bijnaam “blozer” omdat hij bij ouderdom en kneuzing snel een roze kleur krijgt. Hij is veel algemener dan de gelijkende soorten: grauwe en panteramaniet.

De peervormige stuifzwam is de enige stuifzwam die op dood hout leeft. Je vindt hem vaak in grote groepen aan de voet van bomen of op stronken. 

De plakker is een vlindersoort die wereldwijd voorkomt en bekendstaat om zijn verwoestende invloed op bossen en vegetatie. De larven van deze vlinder voeden zich met een uitgebreid aantal planten, waaronder loof- en naaldbomen, en kunnen grote schade aanrichten aan bosgebieden en landbouwgewassen.