Overzicht

Deze amaniet onderscheid zich van de Panteramaniet door zijn grijze plakjes die onregelmatig over de hoed verspreid liggen. Ook het ontbreken van een beurs rond de knolvormige voet van de steel, de gestreepte ring, de aardappelgeur en de ongestreepte hoedrand zijn duidelijke kenmerken.

De amaniet met de meest kwalijke reputatie is de Groene knolamaniet, er is nog steeds geen antigif gevonden. Het is een van de giftigste paddenstoelen die er bestaan, en ervan eten kan fatale gevolgen hebben. De witte variëteit van deze soort wordt door onvoorzichtige leken wel eens verward met een champignon… hoewel champignons duidelijk zwarte sporen hebben en deze van amanieten spierwit zijn.

Deze dodelijke amaniet is gemakkelijk herkenbaar aan de witte plakjes die regelmatig over de hoed verspreid liggen. De hoedrand is gestreept en rond de steel hangt een rafelige ring.

Deze amaniet kreeg als bijnaam “blozer” omdat hij bij ouderdom en kneuzing snel een roze kleur krijgt. Hij is veel algemener dan de gelijkende soorten: grauwe en panteramaniet.

De roodbruine slanke amaniet is een boombegeleider van eik, beuk en berk op zandgrond. Hij houdt van warme temperaturen en is vaak in de zomer te zien.

De vliegenzwam is wellicht de bekendste paddenstoel die het meest tot de verbeelding spreekt. Vliegenzwammen groeien veelal in loofbossen, maar ook in het gras in de schaduw van een grote boom kom je deze paddenstoel tegen.

Het is een boombegeleider die je veelal in loofbossen vindt. Vooral onder berk, den, eik of beuk op zure bodem.