Overzicht

De boomkikker is een heel herkenbare kleine, gladde, grasgroene kikker, met een donkere streep die zijn buik en rug scheidt. Hij heeft een stompe kop en slanke achterpoten. De vingers en tenen van de boomkikker hebben zuignapachtige hechtschijfjes.

De eenbes is makkelijk herkenbaar aan de vier brede langwerpige bladeren die in een kransje staan. In het midden van die krans verschijnt in april-mei een merkwaardige groen gekleurde bloem. Na de bloei verschijnt er een fraaie donkerblauwe bes die giftig is.

De gevlekte ringslang is een inheemse soort voor onze regio, toch is ze zeldzaam in onze contreien. De gevlekte ringslang is ongevaarlijk en niet giftig voor de mens. Het is een schuwe en rustige slangensoort die zelden bijt.

Tot 2021 dachten we dat de zeer zeldzame Groensteelsatijnzwam één van de weinig gemakkelijk herkenbare satijnzwammen was. In 2021 werd een dubbelganger beschreven die slechts op basis van de grotere sporenmaten kan onderscheiden worden: grootsporige citroensteelsatijnzwam. Beide soorten zijn indicator van kalkrijke, ongestoorde, niet bemeste graslanden. 

De heikikker is een middelgrote kikker met een iets spitse snuit. In de paartijd (eind februari, tot uiterlijk begin april) kleuren mannetjes tijdelijk licht- tot fel blauw.

Het papegaaizwammetje is een indicatorsoort voor voedselarme, oude graslanden, en een opruimer van dode grasresten.

De poelkikker is de kleinste soort van het groene kikkercomplex (Pelophylax esculenta synklepton).

De vroedmeesterpad is een vrij kleine pad, ongeveer 5 cm lang, met korte poten. Deze pad heeft een grijze tot bruingrijze kleur en een wrattige huid. De ogen hebben een verticale pupil. Bij de vroedmeesterpadden staan de mannetjes in voor de broedzorg.