Natuur.oriolus 2023-4 Zang van de mannelijke Bosuil

Individuele karakteristieken in de zang van mannelijke Bosuil als hulpmiddel voor inventarisatie en populatiemonitoring

Bosuilen Strix aluco hebben verschillende roeptypes, al dan niet typisch voor de mannetjes, de vrouwtjes of de jongen. De focus van dit artikel ligt op de doorgaans drieledige territoriale zang van de man. Verschillen in timbre, toonhoogte, hardheid, tempo, lengte en timing van de verschillende delen van die zang laten toe individuen van elkaar te onderscheiden. Het mag niet verbazen dat Bosuilen elkaar op die manier zeer goed kunnen onderscheiden. Deze verschillen zijn ook hoorbaar voor de goede menselijke luisteraar, maar vooral ook duidelijk zichtbaar op een sonogram, een grafiek die de frequentie (Herz) weergeeft in functie van de tijd (seconden). Die verschillen vormen een bruikbaar hulpmiddel om individuele mannetjes uit elkaar te houden in gebieden waar veel territoria dicht bij elkaar voorkomen en een zeer complexe ruimtelijke spreiding kunnen vertonen. In dergelijke gebieden zijn meerdere inventarisatiebeurten nodig om een volledig beeld te krijgen van de populatie. De verschillen zijn ook bruikbaar om de continuïteit van bezetting van territoria doorheen de jaren te onderzoeken.