Op stap met de batdetector

Het weer was een beetje wankel op 25 juni. Regen en zon wisselden elkaar af maar in de hoop op een zachte droge avond lieten we de vleermuis activiteit toch doorgaan. De schuur in de Blijpoel in Zevergem was plaats van gebeuren. Daan De Keukeleire gaf een deskundige uitleg over de beestjes en met een nieuwsgierig enthousiasme vertrokken we richting Scheldemeersen.

We waren nog de straat  niet op of we hoorden de batdetector het geluid opvangen van een gewone grootoor. Vleermuizen roepen heel luid en door de echo ervan kunnen ze zich een perfect beeld van hun omgeving vormen. Zowel kinderen als volwassenen probeerden de vlucht van de vleermuis te volgen wat zeker niet evident is. Ze vliegen vlug en zijn zeer wendbaar.

Aan de hand van een dood vleermuisje werd getoond hoe het lijfje van zo een beestje er uit ziet. Tussen hun vingers hebben ze een vlieghuid waardoor vleermuizen de enige zoogdieren zijn die kunnen vliegen. In hun vlucht vangen ze allerlei insecten en spinnen.

Verder op de wandeling hoorden we de watervleermuis, de gewone dwergvleermuis, en rosse vleermuis en eventjes kwam de laatvlieger zich melden.

Velen van de deelnemers waren ook enthousiast over de in het gras fonkelende vrouwtjes van de glimwormen. Maar dat is een ander verhaal.

Terug in de schuur werd  na de opkuis nog wat nagepraat. Plots zagen we een baby vleermuisje hoog op het dak. Na een paar minuten kwam mama grootoor haar vleugels spreiden rond haar jong en werd het gezoogd. Hoe mooi!

 Lieve Van Acker